Wandelen door Bryce Canyon

We hebben eerst rustig aan gedaan en genoten van onze lekkere kamer. We hebben hier geen ontbijt bij, maar kunnen wel zelf koffie en thee maken. Ingrid had nog een zakje havermout van een ander hotel en we hadden brood. Dus hebben we zelf wat gemaakt en lekker rustig aan gedaan. Het heeft ook zijn voordelen als je niet naar het ontbijt hoeft, want dat is hier meestal tussen 7 en 9 uur en dus moet je dan vroeg op. Rond een uur of half 11 zijn we vertrokken met onze wandelspullen aan richting Bryce Canyon. We wilden vandaag een lange wandeling maken en hadden onze plannen klaar. Bij het visitors point hebben we een hike-stok voor Ingrid gekocht, die wou ze steeds al graag hebben. Dat loopt namelijk wel fijn. Daarna hebben we eerst de Queens trail gevolgd en die zouden we aflopen tot de Pekaboo trail en dan via de Navajo trail terug. Totaal tussen de 4 en 5 uur lopen (rond de 10 mile). Net zoals in de Grand Canyon moest je hier naar beneden het pad aflopen. We liepen de Queens track naar beneden en het was prachtig. We liepen door alle hoodoos (alleen staande pilaren van rotsen) en andere rotsen, in een prachtig rood getint landschap. We moesten (achteraf) het Queenspad verder volgen, maar zagen op een gegeven moment de afslag richting Pekaboo en hebben die genomen. Helaas zaten we niet op een wandelroute, maar op een horse-trail, een paardenroute. Dat was ook wel te zien (en te ruiken) aan de paardenpoep op de grond, maar het voordeel was dat we buiten de drukte van de wandelmenigte terecht waren gekomen en helemaal alleen liepen naar het laagste punt en in het bos wandelden, alleen tussen de natuur en heerlijk in het zonnetje.

Via het door ons gevolgde horse-trail, kwamen we na een aantal kilometers en ook weer naar boven klimmend, weer op het Queenspad terecht. Daar zijn we doorgelopen om vervolgens de afslag te nemen naar de Navajo-trail. Ook dat hebben we helemaal afgelopen en tussendoor zagen we het prachtige landschap direct voor en tussen ons. De kleuren waren prachtig. Een hele blauwe lucht en dan die rode kleuren van het zand (leek wel gravel) en de rotsen in allerlei formaties en in allerlei rode en witte kleuren. We keken onze ogen uit. Tegelijkertijd liepen we heerlijk in de zon tussen al dat moois.

Maar goed, uiteindelijk moesten we natuurlijk ook nog omhoog. En het pad wat we omhoog hadden was, in tegenstelling tot het beginpad, in de schaduw en dat was blubberig en glad. Dus best een pittige klim naar boven, maar wel leuk dat we niet hetzelfde pad weer terug moesten, maar helemaal in een ronde konden lopen. We hebben uiteindelijk een soort van acht gelopen, een route deels over het paardenpad, maar wel erg mooi. Boven gekomen nog een stuk bovenlangs de rim naar de auto en toen hadden we er totaal 3,5 uur lopen opzitten. We begonnen om 12.15 uur en kwamen om 15.45 uur bij de auto aan. Ingrid heeft nog een klein kadootje voor Edward gekocht voor zijn verjaardag morgen. En toen lekker even wat gedronken op het terras van het hotel en lekker gebadderd en van ons heerlijke hotelkamer genoten. Wat een heerlijke dag weer!