Vulkanen en Indianen

Laten we beginnen met al onze trouwe lezers een vrolijk Pasen te wensen. Overigens ook een vrolijk Pasen aan alle anderen.
Vandaag lekker ontbeten in Flagstaff. Daarna zijn we naar de San Francisco Mountains gegaan. Volgens de medewerker van de outdoor sportshop in Flagstaff was er slechte sneeuw. Hij had zelfs zijn skispullen al opgeruimd. Toch wilde Edward graag zien hoe het er daar uitziet.  Het was ongeveer 15 miles rijden, dus vlakbij. Daar aangekomen had vooral Ingrid het zwaar. Je moet haar geen sneeuw laten zien, terwijl ze niet mag/ kan skiën.

Ik vond het echter prachtig. De sneeuw viel best mee, alhoewel het wel ijzig was, zoals enkele skiërs ons wisten te vertellen. Het waren maar een paar simpele afdalingen, maar achteraf was het wel leuk geweest als we daar een lodge hadden kunnen huren en hadden kunnen skiën. Alhoewel het nog wel de vraag was of er überhaupt nog wel een lodge vrij was op het park.
Daarna zijn we naar National Park, Sunset Crater Volcano gereden. Daar bevindt zich de Sunset Krater, maar ook enkele anderen, zoals de Lenox krater. Echt mooi kan je het niet noemen, maar wel heel indrukwekkend. We hebben heel goed kunnen zien hoe de lava heeft gestroomd en we konden er zelfs een wandeling doorheen maken. Jullie kennen ons inmiddels een beetje; dat hebben we dus gedaan. Moeilijk uitleggen wat je allemaal ziet. Het zijn grillige vormen van lava, die over de rotsen zijn gestroomd. Met een enorme kracht en alles moet ervoor wijken. Je moet er niet aan denken wat het doet als het in het echt gebeurt.

We hebben verder de hike naar de Lenox krater gedaan. Dat was een wandeling van 4 kilometer, naar de top van de krater. Het pad was bezaaid met allemaal kleine lavasteentjes, zoals je in Nederland veel in bloempotten ziet. Er groeit haast niets meer, op naaldbomen en wat kleine vetplantjes na. Eigenlijk is het triest om te zien, maar vooral overweldigend. De Lenox krater is een oude krater, een paar duizend jaar oud. De Sunset krater is jonger, maar ook nog een duizend jaar oud. Daarvan hebben we de berg wel gezien, maar niet de kratertop zelf. Ook daar zie je overal lava en kleine lavasteentjes.
Vervolgens zijn we een 20 mile doorgereden naar het Wupatki national Park. In deze enorm uitgestrekte woestijn zijn nog steeds een aantal oude indianennederzettingen te zien. Dat worden Pueblo's genoemd. Op een van de filmpjes kan Ingrid dat heel mooi uitspreken en op een ander filmpje geeft ze uitleg wat een pueblo is. Het is mooi om te zien hoe deze kleine nederzettingen zijn gebouwd. Vroeger schenen er wel een 1000 mensen in zo'n nederzetting gewoond te hebben. We hebben een zevental pueblo's gezien. Er liggen er een paar dicht bij elkaar, maar andere verder (10 mile) verwijderd van elkaar. Als je een pueblo gezien hebt, verwacht je dat de volgende er precies eender uitziet. Dat is echter niet zo.  Niet dat die ineens liften heeft of zoiets, maar de ander is wel heel anders gelegen(zoals bijvoorbeeld in een kloof) en heeft een andere historie. De een is bedoeld geweest als grote boerderij, waar de oogst werd verwerkt, terwijl de andere meer bedoeld was als nederzetting voor de jacht. Ook de bouw was anders. De ene keer werd er gebruik gemaakt van de (prachtige) rotsen en de andere keer werd er gebruikt gemaakt van meerdere steensoorten (lava en stenen). Mocht het op de foto's niet duidelijk genoeg naar voren komen; we hebben nog meer foto's daarvan. (vandaag weer zo'n 300 foto's gemaakt, dus hetgeen wat we plaatsen is nog maar een schijntje).

In het park was nergens een gelegenheid waar we wat konden eten of drinken en het begon al wat later te worden, dus zijn we teruggegaan naar Flagstaff. Daar hebben we de auto neergezet bij onze Inn (motel) en zijn naar het centrum gelopen. Zodoende hoefden we ook geen rekening te houden met wie er terug zou moeten rijden. Vlak voor het centrum vonden we een tentje, L'Altitude, waar we iets gingen drinken. lekker in het zonnetje op het terras.

Het was echter zo'n leuke tent (met allemaal skies aan de muren en lekkere muziek) dat we besloten om daar ook maar het avondeten te gebruiken. Dat was heerlijk en we hebben genoten, zowel van het eten als van het drinken. Zo waren we ook weer mooi vroeg thuis en kunnen we, nadat deze blog af is, verder gaan met het bekijken van de spannende serie Prison Break. (bedankt nog, Sven !).

Morgen gaan we weer verder naar Page. Ingrid had een foldertje gelezen over Antelope Canyon Tours. Dat schijnt een hike te zijn van een paar uur, onder begeleiding van een gids, en dat hebben we nog nergens bij anderen in het reisverhaal gelezen. Dus we zijn erg benieuwd.