Via Route 66 naar de Grand Canyon

24 maart 2016 - Grand Canyon National Park, Verenigde Staten

Vanmorgen eerst ontbeten in ons motel. Er was van alles maar heel simpel, maar wel roerei, worstjes en wafels met stroop, yoghurtjes en boterhammen, koffie en thee. In Amerika is er voor het ontbijt plastic bestek en plastic bordjes enz., nog meer een wegwerpmaatschappij als bij ons. Na het ontbijt zijn we eerst naar het toeristenbureau van Arizona geweest, de staat waar we nu zijn. In eerste instantie kregen we vooral veel informatie over Arizona, want elk toeristenbureau is gericht op de eigen staat. Gelukkig wilde deze man ook nog wel het een en ander over Utah vertellen, waar we ook naar Nationale Parken willen, zoals Bryce en Zion. Maar hij vertelde ook dat er in de buurt, behalve de Grand Canyon, ook nog veel moois te zien is. Dus wellicht dat we ook daar nog wat gaan bekijken, zoals bijvoorbeeld Sedona, wat heel mooi schijnt te zijn. We bekijken het gewoon dag voor dag en houden de grote lijnen van wat we in ieder geval graag willen zien wel in de gaten. Daarna zijn we vanaf Kingman een stuk over de bekende Route 66 gereden naar Seligman en van daaruit nog een stuk over de snelweg naar Williams.

De route 66 in SelligmanHet soort bergen langs de route 66 2

We wisten dat er door het komend Paasweekend veel drukte was rondom de Grand Canyon en hadden ook al op internet gezien dat er veel vol was qua lodges en hotels/motels in de buurt. De man van de VVV had ons aangeraden naar Williams te rijden en daar een motel te zoeken, op zo'n uur rijden van de Grand Canyon. Bij Williams aangekomen, bleek dat er al veel hotels vol zaten of ze vroegen echt behoorlijk hoge prijzen, wel twee keer zo hoog als in Kingman. Uiteindelijk vonden we een hotel die én een normalere prijs vroeg en waar we wel tevreden waren met de kamer. We hebben nu een motel in Williams en hebben daar de koffers neergezet en toen was het inmiddels half 2. We hebben even een boterham gegeten en besloten toch dat uur te rijden naar de Grand Canyon. Daar aangekomen hebben we een Amerika the Beautiful pass gekocht, waarmee we overal bij de Nationale Parken in Amerika toegang hebben (en Linda kan hem later ook gewoon gebruiken).Bij de Grand Canyon hebben we eerst een helikoptervlucht geboekt voor morgenochtend, want we hadden van tevoren thuis al afgesproken om dat te doen, want zo'n helikopter kan helemaal in de canyon vliegen en dat lijkt ons geweldig.

En daar gaan we morgen in

Het weer voor morgen schijnt goed te zijn, dus we vliegen om 10.15 uur en moeten rond 8.30 uur vertrekken, dus goed te doen en een mooie dag voor te boeg. Vervolgens kwamen we bij het GC park aan en als je dan even loopt dan zie je opeens al een stuk van de GC. Geweldig! Wat een enorme natuur en wat een fantastische uitzichten, echt overrompelend. Je kijkt je ogen uit en voelt je heel nietig. En dan te bedenken dat dit nog maar een stukje van de GC is. Want we zitten in Zuid GC en West, Oost en Noord zijn er dus ook nog. Vandaar dat de helikopter morgen heel leuk kan worden, want dan krijgen we een totaal beeld. Daar hebben we rond gelopen en de uitzichten bewondert.

De Grand Canyon, 20 meter van waar de auto geparkeerd staatDe Grand Canyon 2De Grand Canyon 4De Grand Canyon 7, zo enorm groot

En we zijn naar het visitors centrum geweest, waar ze ons hebben verteld wat we konden doen qua tracks (morgen) en qua uitzichtpunten. We besloten met de shuttlebussen die er rijden naar een ander deel van het park te gaan om daar de zonsondergang te zien. Dat was erg leuk, ten eerste is het overal prachtig, ten tweede hadden meer mensen dit bedacht, waardoor we met een hele groep, allemaal verspreid over verschillende plekjes (en verschillende haltes van de bus) een uur in de kou (want het werd steeds frisser) stonden te wachten op de ondergaande zon. Heel mooi om te zien hoe de steeds zwakker wordende zon de bergkammen kleurt.

Ingrid ook aan het wachten op de zonsondergang. En koud dat het wasPoseren voor de Grand CanyonDe zon is bijna onderTrucje van Ingrid

En daarna dus de ondergaande zon. Maar inmiddels was het erg koud geworden: wij hadden, in tegenstelling tot anderen, geen handschoenen of dikke jas aan, dus stonden te kleumen en toen de zon eenmaal onder was, zijn we gauw in de shuttle bus gesprongen op weg naar de auto. Drie kwartier later weer in de auto een uur naar huis met de verwarming hoog. Morgen doen we maar wat extra warme kleren aan, want dan gaan we eerst met de heli en dan een track lopen en het schijnt dat de temperatuur boven heel warm kan zijn, maar zodra je de kloof naar beneden gaat dat de temperatuur gauw afneemt. We zullen zien. Dit was in ieder geval al prachtig. Hier nog bij een steakhouse gegeten (geen keuze, alleen maar steaks hier); ik krijg gewoon zien in lekker zelf koken zo langzamerhand, hahaha. Klinkt wel verwend he.

Foto’s

1 Reactie

  1. Ellie en Rob de Jong:
    25 maart 2016
    Hoi Ingrid en Edward.
    Wat een schitterende foto's, wat een aparte wereld.
    Wat zullen jullie ervan genieten en wij genieten mee, dankzij jullie fantastische foto's.
    Hartelijke groet.