Van Shibuya crossing naar Christchurch

Woensdagochtend was onze laatste ochtend in Tokyo. We wilden het beroemde kruispunt nog graag zien bij Shibuya en zijn de hele paarse lijn van de metro gevolgd tot het eindpunt. Het grappige van zo'n metro is dat als je boven komt er weer een heel ander stukje Tokyo te zien is. In dit geval moesten we eerst door een soort doolhof voordat we überhaupt uit het station de weg naar boven konden vinden. Vervolgens kwamen we op een heel druk plein, waar we een standbeeld van Hachi zagen, de trouwe hond, die zelfs nog op zijn baasje bleef wachten bij het station, terwijl de baas al was overleden. We hadden al op een andere plek een standbeeld van de hond gezien, maar nu weer dus. Toevallig hadden wij laatst de speelfilm hierover thuis zitten kijken. Toen naar de tweede verdieping van Starbucks en daar uit het raam naar het oversteken van het kruispunt zitten kijken. Er waren 6 zebra's en het is erg leuk om te zien hoe iedereen daarin zijn weg zoekt. Vervolgens nog wat rondgekeken in die wijk en toen terug, onze koffers gepakt en met de bus terug naar het vliegveld. Japan was eigenlijk niet onze bedoeling, maar een geboden mogelijkheid om niet de lange vlucht in een keer te doen, maar we vonden het geweldig en hadden ook super mooi weer, dus dat zat mee. We hebben het gevoel al heel veel te hebben gezien en spraken mensen die in Sapporo hadden geskied, dus misschien nog een idee?

We hebben een goede vlucht gehad van Air Nieuw Zeeland en hadden een super modern toestel, met alle gemakken. Je kon niet alleen films kijken en muziek luisteren, maar ook apps gebruiken, info opzoeken over Nieuw Zeeland, het weer, enz. Veel beenruimte en lekkere stoelen, waar je zitvlak niet geheel "doof" van wordt, zeg maar.  Na zo'n 11 uur, geland op Auckland en toen door naar de binnenlandse vlucht naar Christchurch. Dat was nog wel even stressen, want we moesten eerst langs allerlei douanes, controlepunten, koffers halen en vervolgens zoeken waar we heen moesten om weer op het volgende vliegtuig te komen. Bleek dat we zo'n 700 meter moesten lopen naar een heel ander gebouw (follow the green line...), wat best lang is als je haast hebt. Daarna weer op zoek naar hoe de koffers in te boarden, weer door allerlei douanes en jawel, terwijl we nog 15 minuten hadden voordat het boarden zou beginnen werd Edward gesnapt op het feit dat hij drie aanstekers mee had, wat echt een doodzonde is. Gelukkig na het opofferen van een geliefd exemplaar toch de vlucht gehaald en na een uur in Christchurch aangekomen. We hebben nu weer tijd verloren oftewel, we gaan steeds een soort " to the future". We lopen nu qua tijd een etmaal voor op Linda en een nacht/dag (12 uur) op jullie. Het is maar dat je het weet.

Via de shuttlebus van het vliegveld vrij smoothly (we spreken hier Engels, geen Japanees) naar onze hotelkamer. Dat was een verademing: wat een verschil met ons kleine, doch gerieflijke kamertje in Tokyo. We hebben nu een luxe kamer met kingsize bed, hot-tube, aparte douche, kitchenette, veranda voor en prachtig weer. Het is hier vandaag zeer warm voor NZ-begrippen, maar heerlijk. Alleen kwamen wij aan met onze winterkleding (thermolegging enzo.). Edward heeft even wat boodschapjes gedaan, waar hij goed in is (bier en wijn enzo!) en zitten nu in één keer in onze zomer outfit buiten lekker bij te komen. We kunnen hier ook de was doen gratis dus dat is heel fijn omdat we morgen met de camper starten. En alle apparaten nog even opladen.

We gaan vanaf morgen met de camper op pad en verwachten na een dag of twee/drie bij Wilfried en Hans te zijn. Daar zullen we ongeveer een week blijven. Ze hebben goed internet hopen we en hoe het verder loopt met het blog zullen we wel zien. We houden het bij en als er goed internet is, plaatsen we weer. Bedankt allen voor jullie leuke berichtjes tussendoor.