Sequoia National Parc en Kings Canyon

Vandaag besloten we niet naar het drukke Yosemite te gaan, maar naar Sequoia Parc en Kings Canyon. Dit was ruim 2,5 uur rijden, maar zeker de moeite waard. De weg er naartoe was prachtig. Schitterende natuur. En we hadden weer mooi weer, wat een geluk! Eenmaal aangekomen zijn we eerst naar Kings Canyon gegaan, daar konden we maar voor een gedeelte in, omdat de weg naar de Canyon afgesloten was. Er ligt daar namelijk overal nog sneeuw en in de winter is die pas dicht. Nu dus ook nog, ook al was het vandaag een prachtige lente-dag. Daar hebben we Grant Tree, de derde grootste van de wereld, omdat hij een diameter van 12 meter heeft.

Daar zijn we met een korte wandeling naartoe gelopen en zagen ook meerdere sequoia bomen. Erg mooi, ze zijn heel groot, dik, lang en soms hol van binnen en heel oud. En hun bast is, in tegenstelling tot andere bomen, erg zacht. Daarbij worden de sequoia's door de rangers regelmatig in brand gezet aan de onderkant, omdat ze door brand hun zaden los laten en er nieuwe sequoia-bomen gaan groeien. Dit gaat wel eens mis, want we hebben verscheidene, afgebrande bomen gezien, waarnaast dan wel weer nieuwe aan het groeien waren. Ook zagen we tweelingen, al oud, die tegelijk aan hun groei waren begonnen. Bij deze Grant Tree zagen we dus ook een heel duidelijk litteken van de brand. Zie de foto's.

We zijn ook nog door een boom heen gelopen en later (bij Sequoia NP) er met de auto doorheen gereden zelfs. Zo zie je hoe enorm groot deze bomen zijn. Het is zelfs lastig om ze in hun geheel op de foto te zetten maar als je eronder staat en naar boven kijkt, voel je je erg nietig. Daarna zijn we verder gereden, via diverse uitkijk punten van Kings Canyon, naar Sequoia NP. Het was hier heerlijk rustig en we konden alles lekker bekijken. Er lag veel sneeuw langs de weg en ondanks dat het iets fris was, was het heerlijk toeven buiten. We hebben meerdere korte tracks gelopen en o.a. de oudste, dikste en grootste boom, de Sherman Tree, gezien. Deze dankt zijn beroemdheid vooral doordat hij de meeste massa aan hout heeft (dus niet hol van binnen!). Vervolgens zijn we verder het park ingereden omdat we hadden gehoord dat er beren te zien waren in het wild.

We hebben bovenop de berg een wandeling gemaakt (nadat we eerst een potje hebben gekaart) en zagen veel herten, maar geen beren. Ook andere wandelaars hadden geen beren kunnen ontdekken. Maar... Edward en Marit hebben er toch twee gezien. En ze staan op de foto! Dus onze dag was helemaal succesvol. Daarna nog 3 uur naar het hotel gereden en op de strijkplank (als tafel) het klaverjaspotje afgemaakt. Was een leuke dag!