Linda's wijk verkennen in San Francisco

Vanmorgen hebben we tijdens het ontbijt een leuk gesprek gehad met een Australisch echtpaar wat een jaar samen aan het reizen was. Je hebt altijd baas boven baas! Daarna heeft de receptionist van het hotel ons gedurende 3/4 uur een heleboel info verteld over San Francisco: hoe de buslijnen lopen (met allemaal gekleurde stiften gemarkeerd!), waar leuke bezienswaardigheden zijn enz. Was erg leuk. We hadden in de tussentijd Linda al geappt dat we daardoor wat later waren. Maar maakt niet uit. Ook aan de man gevraagd welke kamer we zouden krijgen met Marit, 2x Queens-bed (140x90), omdat de huidige kamer met King bed (180x90), overigens een heerlijk bed, wel heel donker was, met maar een klein raam. Hij vertelde dat er vandaag een 2x Queens vrij kwam en dat dat een veel grotere kamer was dan de andere 2x Queens kamers en ook veel lichter. Hij stelde dus voor dat we alvast naar die kamer zouden verhuizen, want hij kon de kamer niet vrijhouden tot morgen. Geen probleem natuurlijk; wij zijn blij met een grotere kamer, dus om 12.00 uur onze spulletjes verhuisd en in deze kamer, die heerlijk licht en groot is, kunnen we de komende week goed vertoeven. Dus dat is fijn. Vervolgens met de bus naar Linda. Daar eerst brood gegeten en thee gedronken en toen naar een Japans festival waarvan we van de Australiërs hadden gehoord dat het erg leuk was. Linda was ook nog nooit in JapanTown geweest en het was wel erg leuk om daar even te kijken.

Zeker omdat wij, na ons bezoek aan Tokyo, best wel fan zijn geworden van de Japanners. Vervolgens zijn we naar de wijk gelopen waar Linda in de buurt woont en waar ze altijd gaat joggen enzo. Ze wilde ons graag haar buurtje laten zien en wij waren natuurlijk ook geïnteresseerd. Omdat de bus "pas"over 8 minuten zou komen, hebben we vervolgens het hele eind naar haar wijk gelopen en toen in haar wijk nog het nodige aan klimmen en dalen gedaan, maar wel leuk. We zijn langs de Painted Ladies gelopen, oftewel de Zeven Sisters, de zeven huizen die in verschillende kleuren zijn geverfd. Daarna zijn we naar de top van een parkje genaamd Bueno Vista geklommen, waar vandaan we een prachtig uitzicht hadden op de Golden Gate brug en op San Francisco in zijn geheel.

Linda loopt vaak hard en gaat dan naar dit parkje. Via dit parkje zijn we naar de Corona Heights geklommen, een ander uitzichtpunt en op dat moment scheen net de zon op San Francisco en was het erg leuk om op de hele stad uit te kijken. Het is sowieso een erg grappig ingedeelde stad.

Linda vertelde dat er aan het begin van de vorige eeuw een grote brand heeft gewoed ontstaan door een aardbeving, waardoor een groot deel van de stad is verwoest. Deze is vervolgens weer opgebouwd op de heuvels van de stad. De meeste huizen zijn van hout en daar waar er sprake is van meerdere kleuren verf noemen ze het de Painted Ladies. De stad heeft allemaal rechte, enorm lange wegen, waardoor de weg vinden niet heel ingewikkeld is. Dat kon je vanaf boven ook goed zien. Na de wandeling kwamen we in de wijk Castro uit, de homowijk van San Francisco. De zebrapaden zijn daar in regenboogkleuren en de winkels laten de meest wonderlijke attributen ter verkoop in de etalages zien. Een heel relaxed sfeertje daar, waar we eerst de vriendinnen van Linda nog even hebben ontmoet die zaten te leren in een koffiezaakje daar. We hebben vervolgens gezellig wat gedronken in een bar. En daarna met de bus terug naar Linda's huis. Daar hebben Noortje en Linda een heerlijke risotto voor ons klaargemaakt en hebben wij gezellig gegeten en zitten kletsen met de dames (ook Emma was erbij). Daarna met de bus en een overstap terug naar ons hotel. Marit appte net dat ze is ingecheckt in het vliegtuig; die reist vannacht naar San Francisco en morgenochtend gaan we haar ophalen bij het vliegveld. Leuk vooruitzicht. Dan zijn we weer met zijn viertjes!