Lake Powell van alle kanten én weer zon!

Vandaag hebben we na het ontbijt eerst een hele tijd lekker bijgekletst met Marit via Skype. Dat was fijn. Linda is nu op haar vlucht terug uit Panama naar San Francisco, die komt morgen thuis. Toen zijn we het gebied waar we hadden overnacht maar eens gaan verkennen. We hebben namelijk  in Page overnacht en dat is vlakbij Lake Powell, wat een stuwmeer is in aansluiting op de Colorado rivier, die ook door de Grand Canyon stroomt. We zijn eerst naar een uitkijkpunt gereden, Shoehorse Bend genaamd. Vanaf het parkeerterrein moest je eerst 1 mile lopen en dan kwam je op een plateau van rood kalksteen en kon je prachtig de Colorado Rivier om een in het midden liggend schiereiland zien stromen. Een prachtig gezicht. Je kon vanuit het uitzichtpunt helemaal vrij over de rode kalkstenen plateaus lopen en steeds vanuit een ander blikveld naar beneden kijken. Er staan daar namelijk helemaal geen hekken of iets dergelijks. Wel bijzonder dat er dan zoveel mensen zijn die op de gevaarlijkste plekken gaan staan om de mooiste foto of selfie te maken terwijl er overal gewaarschuwd wordt dat je niet te dicht bij de kant moet staan, omdat het kalksteen kan afbreken en dan val je dus direct in een ravijn! Edward heeft er wat foto's bij gedaan van die types die volgens ons het lot tarten.

Vervolgens hebben we nog op een ander uitzichtpunt gekeken. Daarna zijn we naar het visitor center geweest en daar hadden we een mooi uitzicht op de Glen Canyon stuwdam, -meer en de Colorado rivier. We hebben ook gezien op video hoe het allemaal is aangelegd. Daarna zijn we over de brug terug gereden en hebben we een track gelopen over de rode kalkstenen rotsen, eerst naar een overhellende rots en later nog naar het meer toe. Daar zijn we zo'n 1,5 uur mee bezig geweest.

Het weer was vandaag veel lekkerder, geen koude wind meer, maar lekker zonnetje en goede temperatuur. We konden ons niet meer voorstellen dat het de vorige dag had gesneeuwd. Daarna aan de andere kant van het meer nog naar uitkijkpunt en toen hadden we Lake Powell wel van alle kanten gezien.

Het was inmiddels al kwart over drie en we besloten de weg noordelijk te vervolgen richting Bryce Canyon. Gaandeweg de route veranderde de omgeving van rode rotsen naar meer bruin-witte rotsen, maar nog steeds hartstikke mooi. We reden Utah in en wilden bij het visitor center langs de weg vragen naar het Staircase Nationaal Momunent, een enorm gebied, waar we langsreden. Maar toen bleek dat in die staat de zomertijd weer wel gold en het al over 5-en was, terwijl wij de horloges in Page juist weer terug gezet hadden! Het centrum was dus dicht.

Vervolgens door gereden en nu zitten we in Kanab, een kleine plaats op zo'n 75 mile van Bryce Canyon af, waar we ook naartoe willen. We hebben een simpele hotelkamer en hebben daarnet aan de overkant van de weg Mexicaans gegeten. Morgen weer verder.