Op de jetboat: racen door Lake Hauroko en de Wairaurahiri Rivier

We zijn vrijdag, 12 februari, op tijd vertrokken en mochten met de Laurel van Hans en Wilfried de tocht naar Lake Hauroko rijden. Deze Laurel is een super fijne bak om in te rijden, laag op de weg (een soort Amerikaanse slee), met automaat, rijdt op diesel en met achteraandrijving, wat fijn was. Want we moesten zo'n 2 uur rijden, waarvan de laatste 30 km over een grindpad.

Na een stop bij een mooie, historische brug en weer te hebben genoten van het prachtige landschap, zijn we aangekomen bij Lake Hauroko. Hans had deze trip vooraf voor ons gereserveerd; een dagtocht met de jetboot.

Dit was echt geweldig; super mooi meer, maar daarna begon het feest pas. We gingen de rivier in met de jetboot; we knalden op hoge snelheid door de rivier en dat was een enorm eind, met continue bochten, waterversnellingen enz. We gingen midden door het tropisch regenwoud en hebben op de heenweg denk ik zo'n 1,5 uur in de boot gezeten, waarvan zeker een uur op hoge snelheid door de rivier. Een fantastische ervaring: zoiets als dat je in een achtbaan zit, maar dan met steeds wisselende landschappen. Johan, waarvan de boot is, kent de rivier op zijn duimpje en hij wist steeds met snelle bochten op hoge snelheid de grote stenen of bomen te ontwijken. Het was echt een geweldige ervaring en ik merkte dat ik niet kon stoppen met lachen en genieten. Aan het eind van de rivier, werden we afgezet bij het strand. We stonden nu direct aan zee en konden vanaf het strand Stewart Island zien liggen. We hebben prachtige schelpen gevonden, met blauwe kleuren en witte draai-slakkenhuisjes. Hopelijk kunnen we ze meenemen en blijven ze een beetje heel onderweg. Toen door het tropische regenwoud gelopen (je hebt daar prachtige tracks) en toen kregen we een lunch. Geweldig. Kijk maar op de foto's; zeer uitgebreid en heerlijk gezond en vers. Vervolgens nog een stuk gelopen en over een hangbrug over de rivier. Je verlegt je grenzen gewoon. En toen het stuk weer terug. Tegen de stroom op was het minder heftig knallend op het water, maar wederom weer geweldig. Het was een super dag; prachtige natuur gezien waar maar weinig mensen komen, leuke gesprekken gevoerd (en tips gekregen voor onze reis naar Californië), super hard door de rivier gevaren en heerlijk gegeten en genoten van het strand, het regenwoud, het meer, de rivier, enz. enz. Superlatieven gewoon. Hans en Wilfried: bedankt voor deze geweldige tip en het reserveren. Daarna nog bij grotten gekeken, waar je gewoon zo in kunt lopen en ook weer een ondergrondse tocht kunt maken van een uur. Maar aangezien Edwards zaklamp niet voldoende licht gaf, zijn we er een stukje ingelopen. We hadden ook wel indrukken genoeg voor die dag. Lekker naar "huis" gereden, tussendoor even op een terrasje en gezellig bij Wilfried en Hans gegeten. Lekkere nasi! Morgen kleding en beddegoed wassen en naar de boerderij.