Met zijn drietjes San Francisco in.

Vanmorgen zijn we op tijd, maar niet zo vroeg als gisteren, opgestaan. Ingrid had vandaag ook een zakelijke afspraak op het programma staan en daarom zijn we met zijn 3en vertrokken rond kwart voor negen richting centrum, naar het "Financial District" van San Francisco. Ingrid was mooi op tijd bij het Nederlandse Consulaat, waar ze een afspraak had om te praten over de verschillen op HRM gebied tussen Nederland en Amerika en in het algemeen de verschillen tussen werken en leven. Het consulaat zat op de 31ste verdieping en had een fantastisch uitzicht over San Francisco. Na dit interessante gesprek, zijn we vervolgens met zijn 3en het centrum verder ingelopen en hebben daar de buurt verkend. Linda heeft vandaag school en die zouden we niet treffen. Marit heeft nog kadootjes voor Linda gekocht (kunnen dus niet zeggen wat) en nog wat geshopt.

Vervolgens ergens even zitten lunchen en toen door China Town gelopen. Dat hadden we ook al gezien in Tokyo en in Sydney en nu dus in San Francisco. Edward kan altijd enorm genieten van al die Chinese winkeltjes en de sfeer in die wijk. Daarna zijn we naar een oud trammetje gelopen waar een ieder zo vanuit het trottoir zomaar de tram in kon klimmen. De tram stopte overal waar mensen hun hand opstaken; er waren geen duidelijke haltes.

Deze cablecars zijn heel beroemd in San Francisco, op sommige punten, waar de tram met de hand wordt omgekeerd, staan rijen toeristen te wachten. Wij waren geadviseerd door de hotelreceptionist om de Californian calbe car te nemen, die over een van de hoogste punten van San Francisco gaat, de Nob Hill. Dat was erg leuk. Met name deze Cable Car is beroemd omdat deze vaak is gebruikt in speelfilms en series. Het grappige is wel dat je dus hier zo op en af kunt stijgen (wel steeds opnieuw betalen dan; 7 dollar!), maar dat ze op de normale buslijnen juist alleen bij de haltes stoppen. Verder zijn ook overal in Amerika best veel regels; je moet altijd in de gordels zitten (buckle up!) zoals bij ons, maar dat staat dan ook overal en het moet in elk klein busje waar we in zaten. Maar in de cable car mag het dus allemaal anders, zoals vroeger. Na deze tramrit zijn we met een bus naar Lombard street gelopen. Daarna twee blokken verder gelopen, maar dat was dus stijl bergopwaarts en een heel eind, dat is pittig hier en goed voor je conditie en voor de kuitspieren! We kwamen bij het beroemde weggetje op Lombard Street uit, dat bekend staat als de meest bochtige weg ter wereld. Daar rijden auto's, meestal met toeristen, het bochtige weggetje af. Wij hebben erlangs gelopen, ook leuk en foto's en filmpjes gemaakt. En daarna lekker in het zonnetje op een terrasje een uurtje zitten drinken en kletsen. Heel gezellig. Het is nu, in tegenstelling tot afgelopen weekend, heerlijk weer en dat is genieten. Nu zijn we in onze motelkamer; we hebben lekker liggen lezen, luieren, slapen, kortom relaxen. Straks eten we wat simpels en gaan ons voorbereiden op de verjaardag van Linda morgen. Want dan is het feest!