Langs de westkust; zeehondjes, zee-olifanten, prachtige uitzichten én walvissen!

Ondanks de gezellige avond gisteren, zijn we op tijd vertrokken. We wilden namelijk op tijd bij Point Lobos zijn, een mooi natuurreservaat van de staat Californië. Hier hebben we een aantal mooie wandeltochten gedaan, langs de kust, die daar prachtig is. Onderaan in het park hebben we een tocht gedaan naar Birds Island, waar we onderweg de kraamkamer van de zeehondjes tegenkwamen. De ranger had verteld dat de kleine baby-zeehondjes hier zwemles kregen en dat was ook werkelijk zo. Hele kleine zeehondjes, die nog bij hun moeder op het strandje melk lagen te drinken en die hun eerste of tweede zwemles kregen. Met moeder mee door de branding in de baai en proberen in de zee en ook uit de zee te komen. Het was erg vermakelijk om te zien, zeker hoe de moeders hun kind in de gaten hielden en hielpen.

Daarna nog mooie volgens gezien op bird-eiland en ook een hele groep pelikanen over zien vliegen. Helaas net geen foto van kunnen maken. Vervolgens een stuk doorgereden langs de prachtige Westkust, waar je bijna bij elk uitzichtpunt wel wilt stoppen omdat de kust hier prachtig is. De weg kronkelt erlangs en we hadden zowaar weer mooi weer en zo'n prachtige blauwe lucht en mooie zon, waardoor alles er geweldig uitziet en je ook zo van bovenaf goed het heldere water in kunt kijken. Het is heel mooi om de stroming langs grote stenen te zien lopen en hoe turquoise het water is.

Vervolgens zijn we een bekend restaurant gestopt omdat we hadden gehoord dat je daar mooi uitzicht had; Nepethe. En daarna naar een ander State Parc, waar we een korte hike hebben gelopen naar de Mac Falls waterval. Wel interessant, want het mooie strandje wat je op de foto's ziet, is eigenlijk het resultaat van een instorting van de klif, een aardverschuiving rond 1989. We zagen foto's van voor en na de instorting, waarbij de waterval nog in de zee terecht kwam en nu op het strand.

Daarna hebben we een wandeling gemaakt naar de Salmon Creek Waterfall, wat erg leuk was omdat we over grote stenen liepen te klauteren en zonder al het publiek wat je bij de andere waterval zag en waarmee je af en toe in kolonne loopt. Vervolgens hebben we wat gegeten bij een restaurantje, waarbij Marit en Ingrid aan een lange bar zaten met uitzicht op zee. We volgden een roofvogel met gevangen prooi,  toen we opeens zagen dat er walvissen vlak langs de kust zwommen. Moeders met kinderen. En zo dicht bij. Vanaf onze plek konden we ze heel goed zien. Gauw Edward geroepen, die ook kwam kijken en geprobeerd foto's te maken. Het was geweldig, want we zagen de walvissen van bovenaf heel goed en zagen ze ook boven komen om lucht uit te spuiten. En we zagen de contouren met een grote (moeder) en kleintje (baby). We hebben er twee mooi op de foto gekregen en geprobeerd deze uit te vergroten. Ze zijn goed te zien.

Ook op het filmpje kan je ze goed zien, daarop zie je er drie. We keken echt onze ogen uit. Dit was heel bijzonder. Na van deze ervaring te zijn bijgekomen zijn we doorgereden naar San Simeon. We hadden gelezen dat er 6 mile voor dit plaatsje een kolonie zee-olifanten lag. Deze dieren, toch weer heel anders dan zeeleeuwen of -honden, waren in de jaren 90 door toedoen van de mensen bijna uitgestorven. Inmiddels leeft hier een kolonnie van ruim duizend dieren. Ze waren nu op het land om te vervellen en in die tijd eten ze niets. Echt leuk om te zien. De mannetjes die een soort van slurfje hebben en de vrouwtjes die meer op een zeeleeuw lijken, maar dan met kortere vinnen en stukken groter. En daarbij nog kleintjes. Echt prachtig.

Nu zitten we in een Quality Inn motel, die ons qua ruimte, bedden en kwaliteit toch altijd goed bevalt, in San Simeon. We hebben even met Linda gebeld en daarnet lekker gegeten. Overigens moest ik, Ingrid ook mijn broek nog uitwassen, omdat Edward zijn bananenschil even op de stoel had gelegd en ik daar op was gaan zitten. Marit en Edward vonden het erg vermakelijk, hahaha!