Op stap met Kim Jong Un

Het begon al goed vandaag.... we zouden om half 8 opgehaald worden, dus de wekker om 6.00 uur gezet, om half 7 ontbijten en om half 8 stonden we startklaar. Maar helaas, niemand die ons kwam ophalen! Uiteindelijk om 8 uur kwam degene die ons gisteravond naar ons hotel had gebracht in de veronderstelling dat hij heel vroeg was, omdat hij had door gekregen dat hij ons om half 9 moest ophalen. Maar goed, daar kon hij zelf ook niets aan doen, dus wij gingen blijgemoed op weg met onze gids, Eric genaamd. Hij kan goed Engels, is erg aardig, weet veel, vooral van planten en bloemen en hij lijkt behoorlijk op Kim Jong Un, maar dan een jongere versie. Zelfs de zwarte kleding paste bij zijn vermomming.

We reden anderhalf uur door de bergen en zijn tussendoor gestopt bij een lokaal marktje waar de boeren uit de buurt de producten verkochten. Vooral fruit; we aten daar papaja, mango en ananas. Vooral de ananas was niet te vergelijken met die van ons thuis. Deze was heerlijk zoet. En kleine banaantjes, die we hebben meegenomen. Alles voor 2 euro samen. Daarna kwamen aan bij het Kinabalu Nationaal Park. We dachten dat we een korte wandeling zouden maken, maar toen bleek dat we naar de botanische tuin gingen, waar we op een slangengangetje doorheen liepen en veel uitleg kregen van Kim/Eric over  welke plant medicinale krachten had, welke je kon eten of waar water in zat. Wel heel interessant, maar ook wat langdradig. Toen hebben we daar tussen de middag gegeten. Lekkere noodles, die je de hele dag door kunt eten hier. Omdat bij het ontbijt het brood niet lekker was en er ook weinig anders was, heb ik (Ingrid) zelfs vanmorgen vrijwillig noodles met kip zitten eten bij het ontbijt. Was lekker hoor, hahaha. Maar goed, daarna gingen we weer de weg op en kwamen we na een half uur langs een plek waar een bord stond dat er een zeldzame bloem bloeide. De rafflesia, een bloem rood met witte stippen van een enorme omvang.

Deze bloem is zeer zeldzaam en bloeit slechts één maal in de zeven jaar en als ie bloeit, dan is dat slechts 7 dagen. Ze bloeien ook zelden gelijktijdig. En wij konden twee bloeiende rafflesia's bekijken, bijzonder dus. De een was zo'n 70 cm en de andere rond de 48 cm. En de grote was inderdaad rood met witte stippen, de kleinere iets donkerder. Echt mooi om te zien. Daarna weer doorgereden en na weer een half uur kwamen we bij onze volgende stop; warmwater bronnen oftewel Poring Springs, maar in ons geval hebben wij ze omgedoopt naar Boring Springs. Er was namelijk niets natuurlijks aan. De natuurlijke bronnen waren omgebouwd naar een soort zwembadjes, waar alle locals inzaten of omheen zaten te picknicken. Daar zijn we alleen maar even langsgelopen om vervolgens een korte wandeling naar de waterval te maken, die ook niet heel speciaal was.

Het meest vervelende was dat we daarna nog weer drie uur in de auto zaten om terug in het hotel te komen. We hebben wel genoeg tijd gehad om de omgeving te bekijken, de hoogste berg van Borneo (4000 meter hoog) bijvoorbeeld had op de terugweg een hele rand van wolken op zich heen zitten. We hopen dat dit te zien is op de foto (vanuit de auto gemaakt).

Kortom, veel gereden, leuk gepraat met onze Kim, maar weinig bijzonders gezien. We hopen dat het de komende dagen beter wordt, maar ook zo'n dag als vandaag hoort erbij. Het grappige was dat ik dit had getypt en dat we toen zijn gaan eten. We gingen namelijk op advies van Kim/Eric naar een restaurant aan de overkant van ons hotel, waar ze echt authentiek eten uit Sabah serveerden in buffetvorm. Edward zat zich al helemaal te verheugen. Het was qua ambiance ook erg leuk en er werd net toen we binnenkwamen opgetreden door een groep in klederdracht die dansten en muziek maakten.

Ook het buffet was prima verzorgd, maar.... niet echt lekker. Dat lag niet aan het restaurant maar aan ons. Alles smaakte nogal sterk naar citroengras en koriander en ondanks dat de dame van het restaurant aangaf dat er maar één gerecht heet was qua nasmaak, vonden wij ze bijna allemaal te scherp. Uiteindelijk hebben we ons tegoed gedaan aan komkommer, tomaat die niet aangemaakt waren en watermeloen. We hebben wel van alles geproefd, zodat we nu weten hoe het eten uit deze streek smaakt! Maar echt lekker, nee. Dus wel grappig, dit paste wel bij een dag als deze. Daarna heeft Edward formule 1 gekeken, waar Max 4e werd. Dus dat was mooi. Nu gaan we slapen, morgen om 8 uur (precies, hahaha) worden we opgehaald.