Een leuke dag in Georgetown

Na ons ontbijt de laatste dag met onze huurauto op pad, dit keer naar Penang, een eilandje aan de Westkust van Maleisië. We hebben daar een hotel gereserveerd in Georgetown, de belangrijkste plaats daar. We hadden een mooie rit, door bergen en regelmatig zien we palmbomen plantages. Onderweg gingen we even van de weg af en dan zie je gelijk aapjes in de bomen zitten. Het laatste stuk naar Penang was nog even spannend want onze TomTom stuurde ons naar de autoferry, terwijl we gewoon met de brug over wilden steken. Maar uiteindelijk, na tig keer verkeerd rijden, is het ons wel gelukt.

We hebben de auto geparkeerd, de sleutel afgeleverd en ingecheckt in ons hotel. We zitten weer zo hoog, op de 18e verdieping dit keer. Na wat te hebben gegeten bij de Indiër aan de overkant, zijn we gaan lopen richting centrum. Dit zou normaal gesproken zo'n kwartiertje moeten zijn, maar helaas liet Edwards richtinggevoel hem dit keer in de steek. Toen we een half uur later vroegen aan iemand waar we waren, bleken we al niet meer op het kaartje van het centrum te staan. Met andere woorden, we waren compleet de verkeerde kant op gelopen!

Gelukkig bracht de Grab-taxi ons naar het centrum, waar we de beroemde muurschilderingen hebben gekeken en natuurlijk, zoals een goede toerist betaamd, er ook mee op de foto zijn gegaan.

Vervolgens zijn we, na de diverse rustpauzes, naar de zee gelopen en daar kwamen we op een pleintje waar alle locals, met hun gezin/familie zaten te eten.

Het is tenslotte nu ook zondagavond voor hun. Morgen moeten ze weer werken. We vroegen iemand of hij een foto van ons wilde maken en raakten aan de praat. Deze man, ene Sidney, sprak erg goed Engels. Hij vertelde dat hij een half jaar in Schotland had gestudeerd en we hadden een erg leuk gesprekje. Vervolgens nodigde hij ons uit om mee te gaan naar de schouwburg, waar om half negen een voorstelling zou beginnen, waarvan een vriend van hem in de organisatie zat. Hij ging er met vrouw en kinderen heen en kon voor ons vrijkaartjes regelen. Het zou een voorstelling zou, genaamd Kelantan, a living heritage. Over de folklore, de cultuur van de mensen die in de provincie Kelantan woonden, Noord-Oost Maileisie, tegen de Thaise grens aan. We zijn meegegaan, nadat we ook iets hadden gegeten op de food-court en de voorstelling was echt heel mooi. We dachten dat we het misschien wel saai zouden vinden, maar het tegendeel was waar. Het was in het Engels ondertiteld op het achterscherm, dus we konden het goed volgen. Er was mooie muziek, dans, poppenspel en voortdurend afwisseling. En dat alles met mooie kostuums en rond kwart voor tien was het afgelopen.

Nadat we Sidney uitvoerig hadden bedankt hebben we een Grab besteld (overigens stonden we op de verkeerde plek te wachten, maar het kwam goed!) en nu zitten we na te genieten van een leuk en gezellig dagje.