Door de autojungle van Kuala Lumpur naar Malakka

Vanmorgen om 9.00 uur kregen wij onze huurauto, een mooie, nieuwe en ook best grote auto van een merk hier uit Maleisië, een Proton.

We hadden er een navigatie bij besteld en dat was maar goed ook, want we moesten nog Kuala Lumpur zien uit te komen. Dus dat was best even spannend, links rijdend, allerlei afslagen moeten nemen waarbij het verkeer en vooral de scooters je links en rechts langs gaan. Daarbij krijg je niet ergens voorrang, je moet het nemen en ook niet te veel geven. Neem daarbij de talloze voetgangers die in een keer oversteken en een navigatiesysteem die steeds uitviel en je hebt een goede try-out. Maar Edward bleef onverschrokken en samen kregen we het voor elkaar om goed uit Kuala Lumpur te komen. Inmiddels had Ingrid door hoe we de navigatie moesten aanhouden (blijkt dat het snoertje geen goed contact maakt) en toen werd het al met al een relaxte rit naar Malakka, wat zo'n 2 uur onder Kuala Lumpur ligt. Onderweg hebben we ergens gestopt, waar de locals ook eten en drinken. We hadden een koffie en thee voor 1,17 ringit (zo'n 25 cent) en hebben lekkere kippepootjes zitten eten.

Toen naar Malakka, een enorm leuke stad, wat vroeger in Portugese handen is geweest, daarna bijna 2 eeuwen in Nederlandse handen en daarna van de Briiten tot de vorige eeuw. Dit is in het straatbeeld goed te zien en er is ook nog een stadhuis wat ook zo heet, door de Nederlanders gebouwd. Wel erg toeristisch, een soort van Giethoorn en het stikt er ook van de Chinezen, die met name het rijden met de volledig opgepimpte fietskarretjes erg geweldig vinden.

Wij zouden daar met zijn tweeën niet eens inpassen denk ik. Het was, nadat we een regenachtig KL hadden achtergelaten, inmiddels erg warm geworden en we zijn lekker neergestreken langs de rivier bij een barretje en daar was het heerlijk toeven. De rondvaatboten met de Aziaten, die aan het filmen en zwaaien waren, kwamen langs en wij zaten lekker aan een biertje, zelfs Ingrid. Ze hebben hier geen wijn, dus om niet helemaal te de-toxen moet ze af toch wat alcohol toch. Daarna zijn we door de Chinese en Indische buurt gelopen en hebben mooie tempels gezien. En vervolgens kwamen we bij een gezellige bar/restaurant, waar we heerlijk hebben gegeten, maar waar het ook erg gezellig was. Er kwam een live band spelen en we zijn daar uiteindelijk gebleven tot een uur of elf. Elke keer als we hadden afgerekend en naar het hotel wilden gaan, kwam er weer een leuk nummer of hadden we een gezellig gesprekje, en dus bleven we steeds langer hangen. Er kwamen ook steeds gasten meespelen of meezingen, dus het was echt een dolle boel. De eigenaar van het restaurant, een leuke vlotte jongen, had ook een eigen muziekkamer, met al zijn LP's, CD's enz. waar je lekker rond kon kijken en je kon nummers aanvragen zodat de band die ging spelen. Weliswaar met hun mobieltje voor zich, zodat ze de songteksten voor zich hadden. Dit was dus ook af en toe wel komisch, want soms sloegen ze hele stukken over en ging de muziek door, omdat ze dan de tekst even niet paraat hadden!

Op het eind van de avond werd ons gevraagd, we waren toen al op het niveau van "vrienden" gekomen (!), om het gastenboek in te vullen en of we met de eigenaar op de foto wilden. En hij heeft een foto van ons gemaakt bij John Lennon. Imagine!  Het is hier in Malakka, vooral 's avonds, een gezellige sfeer, heel relaxed. Deed ons wat denken aan Takata in Nieuw Zeeland.